Doorgaan naar hoofdcontent

27/08 Op roggen jacht

Vandaag zijn we weer wezen vissen want Luke wilde nog steeds een rog van een meter vangen. Dat was natuurlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan.

We waren benieuwd wie de eerste vis had en natuurlijk was Luke dat. We weten niet hoe hij het doet maar de vissen willen alleen het haakje van Luke. Het was nog een grote ook.



























Ze noemen deze dus een brahmaan, maar ja Luke wilde een rog. En het werd maar later en later.
Aan het eind van de dag hadden we wel een hoop vissen. Ik had geen behoefde om ze klaar te maken dus de bootman wilde ze wel, nou hij heeft genoeg te eten de komende tijd.



















Mama wilde ook wel een vis vangen en het is gelukt, al was het bijna de kleine van die dag.
Voordeel....het was een kleine brahmaan en deze vinden roggen lekker. Het was wel al laat rond een uur of 15:00 dus we moesten haast maken, zover dat kan als je aan het vissen bent.
Remko had zijn twijfels of we met dit levende aas nog iets zouden vangen, maar rond 15:30...... ja hoor beet!

Luke had zijn zin! Remko heeft een enorme rog! De hengel heeft het wel begeven, maar we hebben hem gevangen! De bootman had geen ervaring met deze rog dus ik heb hem buiten de boot gehouden, we wilde geen risico lopen met zijn pijlstaart.
En zwaar dat ze zijn, je breekt je rug.
En natuurlijk moet degene die hem vangt ook nog met zijn vangst op de foto!


























Dit was echt de laatste vangst want daarna zijn we terug gegaan. Wat een mooie afsluiting van de dag en wat een geluk. Deze word niet gegeten, dus dit mooie beest mag weer terug!













Reacties

Populaire posts van deze blog

18/07 Velddienst Wageningen

Om 09:00 uur begint de actie en Remko mocht deze houden. Daarna zijn we er op uitgetrokken en Zoe had ook een afspraak gemaakt.  We hoefde niet ver want we bleven hier in het dorp. Luke had de dag van zijn leven want hij heeft een waterkip gezien..... Oftewel een kaaiman. Hij dacht eerst dat het een leguaan was. Vanwaar de verwarring??? Het velletje zat er niet meer om.... Ze noemen het kippen omdat het na kip smaakt. Zo heb je dus ook de boomkip. Dit was bij een nabezoek en hebben daar het een filmpje laten zien voor jong en oud.  Daarna zijn we voor een nabezoek het water overgestoken en dat gaat hier niet over de brug maar met de boot. De grootste ervaring die ze hier niet meer gaan vergeten was.... 1. De modder Even de voeten wassen! 2. De rode mieren...Als eerst dacht ik dat ik in de brandnetels stond, maar het waren dus rode mieren. De kinderen wisten niet hoe snel ze weg wilde, gillend door een dorpje....

13/08 Colakreek

Het eerste wat we moesten doen vandaag is het toeriste visum verlengen. We hebben inmiddels onze tickets kunnen printen en het was idd geen probleem dat we te laat waren. Ik had het gevoel dat dit wel eens lang kon gaan duren....ja, we hebben er toch 2 uur voor uit moeten trekken om een stempel te krijgen. Maar we kunnen nu legaal tot 1 September blijven! We zouden gaan zwemmen dus het geduld van de kinderen werd op de proef gesteld. Maar we zijn uiteindelijk toch bij Colakreek aangekomen. Wat een heerlijke plaats is dit! Veel schaduw en niet te vergeten veel water, want met de droge tijd in aantocht hebben we begrepen dat niet overal meer een garantie is. Al denk ik dat dat hier wel mee gaat vallen.... En de kinderen vonden het natuurlijk geweldig dat er hier ook een glijbaan was! Wel zelf je emmers water bovenin gooien want anders glijd deze glijbaan niet ;) En ook voor het peutergedeelte voelde zich echt niet te oud.

31/07 Coronie

Vanochtend vertrokken uit Nickerie en over de oost-west verbinding weer richting Paramaribo. Het is wel steeds goed oppassen want voor je het weet zit er weer ergens een gat in de weg. Je komt een aantal plaatsen tegen waaronder Coronie. We hebben gehoord dat hier een leuk stel uit Nederland zat. Het is niet zo erg groot dus Remko die zag de zaal en dacht ik zal het gewoon iemand vragen of ze hun kennen. De eerste de beste die wist het niet zo goed en vroeg het aan een ander. Remko vertelde wie we waren en toen viel het dubbeltje....oh de kerkman....! Ja die kennen we.  Dus die man helemaal uitleggen waar ze wonen. Hij rijd in een grijze station wagen...... ja, die daar.....he, he, he en zwaaien, reden ze net langs! Hoe groot is die kans! Wij er snel achteraan. Zijn het 2 stellen die hier zitten, alleen 1 broeder was aan het werk, maar die hebben we ook even snel opgezocht in de barbershop. Erg leuk gepraat en ook weer erg aangemoedigd! De groep is hier wel klein, 21 person