Doorgaan naar hoofdcontent

02/08 Bespreking Gakaba

Vandaag is de bespreking over onze trip naar het congres midden in de jungle.
Deze is pas in de middag dus we zijn even in het centrum van Paramaribo zelf gaan kijken. Dit hadden we de vorige keer dat we in Paramaribo waren nog niet echt gedaan. Als eerste zijn we naar Palmentuin gegaan. Deze palmbomen hebben geen kokosnoten dus het is er veilig wandelen.
Ze zijn er al allemaal kraampjes aan het opzetten, er is binnenkort een evenement dus dat gaan we in de gate houden.




















Er is nog wat tijd over dus zijn we richting Zeelandia gelopen. Maar aangezien we niet alle tijd van de wereld hebben, hebben we alleen de buitenkant bezichtigd en nog niet de binnenkant, maar dat staat op de agenda.
Dit is wel het mooiste stukje stad van Paramaribo zelf.



























Toen met een heerlijk schaafijsje in de hand over het onafhankelijkheidsplein richting de auto, om op tijd te zijn voor de bespreking.



















Het was weer erg warm vandaag dus het was zweten in een zaal zonder airco op het heetst van de dag. De bespreking was in het Sranantongo dus het was wel handig dat er naast ons iemand zat die het deed vertalen. In grote lijnen krijg je wel iets mee maar het is wel handig om alles gedetailleerd te weten. Voor degenen die wil weten welke taal dit is, hier een link http://www.jw.org/srn/

We gaan op maandag 17 Augustus met 103 personen, waarvan 29 uit Frans Guyana komen.
Vertrektijd vanuit de zaal......03:00......dat word nog wat.
Vanaf dan worden de bagage ingeladen, want er gaat nogal wat mee.
Om 04:30 vertrekken we naar Albina waar we om 08:00 op de boot stappen om nog eens 5 uur te varen. We moeten ons goed bedekken anders zijn we kreeftjes als we aankomen. Dus lange broek en lange mouwen, hoed, smeren en ........niet te vergeten......ons lapelkaartje moet al op!

Voor degene die willen weten waar het ligt....Daar waar het puntje staat onderin bij Maroni River.
We gaan dus vanaf Paramaribo richting het oosten, naar Albina. ( dezelfde plek waar we op de boot zijn gestapt voor Galibi de schildpadden) Op de kaart staat geen Albina maar het is waar Saint Laurent du Maroni ligt, dit ligt aan de overkant van de rivier in Frans Guyana. En vanuit daar is het dus nog 5 uur richting het zuiden varen zeggen ze, maar als ik de afstand bekijk ben ik bang dat het nog iets langer gaat duren......
























Van alles moet nog worden aangeschaft, zoals reddingsvesten, hangmatten (want het is niet zeker of er daar genoeg bedden zijn), klamboe (heel belangrijk). Ook eten voor heel de week moet mee.
er zijn groepen die koken en wij zijn op Woensdag aan de beurt. Dit wil zeggen om 08:00 op om te beginnen met koken. Er word hier altijd in de ochtend gekookt, zodat je op het heetst van de dag je niet meer hoeft in te spannen.
We koken voor heel de groep als middagmaaltijd, de ochtend en avond is voor eigen rekening.
Dit moeten we ook wel allemaal meenemen in de boot, incl alle drinken voor de week. Dit gaat dus om liters!!!
Ook toiletpapier meenemen.....dat zijn van die details dat wel handig is om te weten ;)
We mogen geen zeep meenemen, maar douchegel, dit schijnt te drijven op het water.....jaja, wassen is in de rivier!

Elle dag word gezamenlijk de dagtekst gedaan.
We mogen minimaal 1x mee in de dienst per boot en daar hebben we natuurlijk ook erg veel zin in. Ook elke ochtend moeten we met de boot naar het congres terrein.

We hebben gehoord dat dit een ervaring is om nooit te vergeten en echt aanmoedigend is.
Momenteel zitten er veel artsen en Brazilianen in Gakaba dus laat het congres een getuigenis zijn!



Reacties

  1. Wij zouden ook heel graag in de boot genomen willen worden. Ons congres was heel indrukwekkend, maar dit zal onvergetelijk zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat klink als een heel avontuur en iets om nooit te vergeten. Congres was al super . Maar dit klinkt Nog specialer . Een week samen genieten van de weg Naar het congres. Geniet er van. X

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

18/07 Velddienst Wageningen

Om 09:00 uur begint de actie en Remko mocht deze houden. Daarna zijn we er op uitgetrokken en Zoe had ook een afspraak gemaakt.  We hoefde niet ver want we bleven hier in het dorp. Luke had de dag van zijn leven want hij heeft een waterkip gezien..... Oftewel een kaaiman. Hij dacht eerst dat het een leguaan was. Vanwaar de verwarring??? Het velletje zat er niet meer om.... Ze noemen het kippen omdat het na kip smaakt. Zo heb je dus ook de boomkip. Dit was bij een nabezoek en hebben daar het een filmpje laten zien voor jong en oud.  Daarna zijn we voor een nabezoek het water overgestoken en dat gaat hier niet over de brug maar met de boot. De grootste ervaring die ze hier niet meer gaan vergeten was.... 1. De modder Even de voeten wassen! 2. De rode mieren...Als eerst dacht ik dat ik in de brandnetels stond, maar het waren dus rode mieren. De kinderen wisten niet hoe snel ze weg wilde, gillend door een dorpje....

13/08 Colakreek

Het eerste wat we moesten doen vandaag is het toeriste visum verlengen. We hebben inmiddels onze tickets kunnen printen en het was idd geen probleem dat we te laat waren. Ik had het gevoel dat dit wel eens lang kon gaan duren....ja, we hebben er toch 2 uur voor uit moeten trekken om een stempel te krijgen. Maar we kunnen nu legaal tot 1 September blijven! We zouden gaan zwemmen dus het geduld van de kinderen werd op de proef gesteld. Maar we zijn uiteindelijk toch bij Colakreek aangekomen. Wat een heerlijke plaats is dit! Veel schaduw en niet te vergeten veel water, want met de droge tijd in aantocht hebben we begrepen dat niet overal meer een garantie is. Al denk ik dat dat hier wel mee gaat vallen.... En de kinderen vonden het natuurlijk geweldig dat er hier ook een glijbaan was! Wel zelf je emmers water bovenin gooien want anders glijd deze glijbaan niet ;) En ook voor het peutergedeelte voelde zich echt niet te oud.

31/07 Coronie

Vanochtend vertrokken uit Nickerie en over de oost-west verbinding weer richting Paramaribo. Het is wel steeds goed oppassen want voor je het weet zit er weer ergens een gat in de weg. Je komt een aantal plaatsen tegen waaronder Coronie. We hebben gehoord dat hier een leuk stel uit Nederland zat. Het is niet zo erg groot dus Remko die zag de zaal en dacht ik zal het gewoon iemand vragen of ze hun kennen. De eerste de beste die wist het niet zo goed en vroeg het aan een ander. Remko vertelde wie we waren en toen viel het dubbeltje....oh de kerkman....! Ja die kennen we.  Dus die man helemaal uitleggen waar ze wonen. Hij rijd in een grijze station wagen...... ja, die daar.....he, he, he en zwaaien, reden ze net langs! Hoe groot is die kans! Wij er snel achteraan. Zijn het 2 stellen die hier zitten, alleen 1 broeder was aan het werk, maar die hebben we ook even snel opgezocht in de barbershop. Erg leuk gepraat en ook weer erg aangemoedigd! De groep is hier wel klein, 21 person