Doorgaan naar hoofdcontent

26/07 Gemeente Nickerie

Het was vandaag een aanmoedigende dag. We zijn begonnen met studeren met ons gezinnetje, met een kopje thee erbij en wat koekjes. De vergadering is hier op zondag avond dus we hadden de tijd.
De kinderen hebben nog op Skype gezeten en contact gehad met Nederland.
Tegen de middag kregen we bezoek van een speciale pioniers echtpaar. Ze hadden gehoord dat we hier zijn en waren al 2x eerder langs geweest, maar wij waren er niet.
Sandra is hier nu iets langer als een half jaar en komt uit Rotterdam.
We hebben al wel meegekregen dat alles wat we onszelf in Nederland hebben moeten aanleren, hier weer moeten afleren......geen open vraag stellen......zelf veel aan het woord zijn....etc. De tekst dat we "voor een Griek een Griek, en voor een Jood een Jood" moeten worden is hier van toepassing.
We vonden het erg leuk dat ze de moeite hebben genomen om ons op te zoeken, al zouden ze ons al in de zaal zien.

De vergadering 's avonds was erg leuk. 
Al is het geluid niet zo heel goed, we konden het volgen. De meeste hadden er wel moeite mee als wij een antwoord gaven dat ze ons slecht verstonden......was dit het geluid of ons accent.....?
In deze zaal worden ook de kringvergaderingen gehouden, het is ook een een grote zaal.
Er zijn hier heel veel kinderen in de gemeente en 5 kinderen van 1 gezin komen helemaal zelf naar de zaal. De moeder was gestopt met studeren maar de kinderen wilde blijven komen. Ik gok dat de jongste 5/6 jaar is. Bijzonder toch? Zoe vond het aantal kinderen helemaal geweldig....."ze lopen allemaal achter mijn aan" ;)



We vielen weer met onze neus in de boter want de broeder waar we logeren had met zijn groep de zaal schoonmaak. Met een bezem de hele zaal vegen en we moesten zelfs een grote pad naar buiten jagen. Luke vond het geweldig dat deze pad midden in de zaal geplast had. 
Ook nog even op de foto met Sandra dan weten jullie meteen wie dat is.



Ashmar de broeder waar we logeren had een aantal broeders en zusters uitgenodigd voor het eten na de zaal. Wij hadden ook ergens eten besteld dat we gingen ophalen. Er stond daar een Engelstalige man die aan Remko vroeg wat we hier deden. Remko uitgelegd en hij werd helemaal enthousiast. Wat blijkt, hij studeert en was heel blij Remko ontmoet te hebben!

Het etentje was heel leuk en wat is het toch bijzonder die wereldwijde broederschap. Je kent elkaar helemaal niet en bij de eerste ontmoeting is het net of je elkaar altijd al gekend hebt.
Ze staan ook allemaal klaar voor je! We worden uitgenodigd, er worden dingen geregeld....Super!








Reacties

  1. Geweldig die wereld omvattende eenheid van onderwijs en gastvrijheid.
    Wij zien uit naar het congres a.s weekend in Utrecht 2 waren er afgelopen weekend 8600 aanwezig en 34 dopelingen waarvan de oudste 81 en de jongste 15 jaar Groetjes aan iedereen vanuit Nederland

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat maken jullie veel leuke dingen mee,en ook leuk om te zien die broederschap wat jullie vertellen prachtig!!!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

18/07 Velddienst Wageningen

Om 09:00 uur begint de actie en Remko mocht deze houden. Daarna zijn we er op uitgetrokken en Zoe had ook een afspraak gemaakt.  We hoefde niet ver want we bleven hier in het dorp. Luke had de dag van zijn leven want hij heeft een waterkip gezien..... Oftewel een kaaiman. Hij dacht eerst dat het een leguaan was. Vanwaar de verwarring??? Het velletje zat er niet meer om.... Ze noemen het kippen omdat het na kip smaakt. Zo heb je dus ook de boomkip. Dit was bij een nabezoek en hebben daar het een filmpje laten zien voor jong en oud.  Daarna zijn we voor een nabezoek het water overgestoken en dat gaat hier niet over de brug maar met de boot. De grootste ervaring die ze hier niet meer gaan vergeten was.... 1. De modder Even de voeten wassen! 2. De rode mieren...Als eerst dacht ik dat ik in de brandnetels stond, maar het waren dus rode mieren. De kinderen wisten niet hoe snel ze weg wilde, gillend door een dorpje....

13/08 Colakreek

Het eerste wat we moesten doen vandaag is het toeriste visum verlengen. We hebben inmiddels onze tickets kunnen printen en het was idd geen probleem dat we te laat waren. Ik had het gevoel dat dit wel eens lang kon gaan duren....ja, we hebben er toch 2 uur voor uit moeten trekken om een stempel te krijgen. Maar we kunnen nu legaal tot 1 September blijven! We zouden gaan zwemmen dus het geduld van de kinderen werd op de proef gesteld. Maar we zijn uiteindelijk toch bij Colakreek aangekomen. Wat een heerlijke plaats is dit! Veel schaduw en niet te vergeten veel water, want met de droge tijd in aantocht hebben we begrepen dat niet overal meer een garantie is. Al denk ik dat dat hier wel mee gaat vallen.... En de kinderen vonden het natuurlijk geweldig dat er hier ook een glijbaan was! Wel zelf je emmers water bovenin gooien want anders glijd deze glijbaan niet ;) En ook voor het peutergedeelte voelde zich echt niet te oud.

31/07 Coronie

Vanochtend vertrokken uit Nickerie en over de oost-west verbinding weer richting Paramaribo. Het is wel steeds goed oppassen want voor je het weet zit er weer ergens een gat in de weg. Je komt een aantal plaatsen tegen waaronder Coronie. We hebben gehoord dat hier een leuk stel uit Nederland zat. Het is niet zo erg groot dus Remko die zag de zaal en dacht ik zal het gewoon iemand vragen of ze hun kennen. De eerste de beste die wist het niet zo goed en vroeg het aan een ander. Remko vertelde wie we waren en toen viel het dubbeltje....oh de kerkman....! Ja die kennen we.  Dus die man helemaal uitleggen waar ze wonen. Hij rijd in een grijze station wagen...... ja, die daar.....he, he, he en zwaaien, reden ze net langs! Hoe groot is die kans! Wij er snel achteraan. Zijn het 2 stellen die hier zitten, alleen 1 broeder was aan het werk, maar die hebben we ook even snel opgezocht in de barbershop. Erg leuk gepraat en ook weer erg aangemoedigd! De groep is hier wel klein, 21 person